Home
Groeten
Luisteren
Contact maken
Baby's
Stress
Waarheid
Eerlijkheid
Waardering
Manipuleren
NLP
Liefde
Dating
Flirten
Sollicitatie
Verkoop
Toespraak
Presentatie
Vergaderen
Pengebruik
Roken
Aanspraak
Assertiviteit
Ruzie
Agressie
Macht
Man/vrouw
Samen in bed
Kinderen
Op school
Onderwijs
Op kantoor
Sport
Spiegelen
Gedachtenlezen?
Dieren
|
|
Lees alles over lichaamstaal in het boek van lichaamstaalexpert
Frank van Marwijk
|
Bestel het boek LICHAAMSTAAL bij bol.com of Managementboek.nl
Actief luisteren
Ben je een goede luisteraar?
Heb je wel eens het gevoel gehad dat je tegen een muur aan het praten was, terwijl je juist
behoefte had aan een luisterend oor? Degene tegen wie je sprak keek je niet aan, hij leek
telkens afgeleid door de gebeurtenissen om hem heen. "Ik hoor je wel", zei hij, telkens wanneer
je je zin onderbrak om te testen of hij nog luisterde. Toch kwam dit niet erg geloofwaardig bij
je over.
Misschien was het iemand die werkelijk niet zoveel interesse had in wat je vertelde,
maar mogelijk sprak je tegen iemand die slechts de kunst van het
actief luisteren niet zo goed beheerste. Tijdens de interactie tussen twee mensen
wordt ook van de luisteraar actieve deelname verwacht. Ben jij een goede luisteraar?
Meer dan met je oren.
Actief luisteren doe je met meer dan alleen je oren. Actief luisteren doe je ook met je ogen
je wenkbrauwen, je handen, je lichaam en je stem. Door actief te luisteren laat je de ander blijken
dat je hem niet alleen hoort, maar ook verstaat. Door actief te luisteren kom je begripvol over
en maak je bovendien optimaal gebruik van de mogelijkheid om het verloop van een
gesprek te regelen. Door actief te luisteren nodig je de ander uit om ook naar jou te luisteren.
Zo kun je het contact en de interactie met de ander verbeteren, zowel in een sollicitatiegesprek,
bij een verkooppraatje, tijdens een beoordeling als binnen het gezin.
Kijk de ander aan!
Veel mensen hebben er geen idee van dat ze tijdens het gesprek met een ander
een aantal ongeschreven regels volgen. Degene die spreekt begint altijd met
aankijken van de ander, kijkt vervolgens weg terwijl hij doorspreekt en eindigt
zijn verhaal weer met aankijken. Door tussentijds te kijken kan de spreker accenten
leggen in zijn zinnen, als het ware de punten en komma's, en kijken of de ander
nog luistert.
Degene die luistert, moet de ander blijven aankijken terwijl deze spreekt.
Als hij tussendoor wegkijkt, kan dat de indruk
geven dat het verhaal zijn belangstelling niet heeft. Als de spreker bemerkt
dat de ander niet kijkt, zal deze zijn verhaal onderbreken en pas verder spreken
als de aandacht van de luisteraar weer terug is. Mensen die snel zijn afgeleid
door de dingen om hen heen zullen hier zeker extra op moeten letten.
Non-verbale feedback
Dit patroon van aankijken en wegkijken verloopt in de meeste gesprekken onbewust
en meestal ook zonder problemen. We hebben het dan alleen nog steeds niet over actief
luisteren. Actief luisteren laat aan de spreker niet alleen zien dat de ander hem
hoort, maar ook of hij het interessant vindt, en of hij het
begrijpt. Actief luisteren is het voortdurend geven van non-verbale feedback. Hierdoor
weet de spreker dat zijn boodschap over komt en wordt hij aangemoedigd om door te spreken.
Ook weet hij wanneer hij iets moet herhalen, wanneer hij zijn spreektempo moet aanpassen
en wanneer hij de ander ruimte moet geven om iets in te brengen.
Knikken, hummen en spreken.
Door regelmatig te knikken kun je laten merken dat je de gedachtengang
van de ander kunt volgen. Tijdens een ontkennende zin van de ander, schud je je hoofd.
Deze bewegingen van je hoofd kun je ondersteunen met je stem. Door te hummen of door "ja"
te zeggen, terwijl je knikt, moedig je de ander aan om door te
spreken. Een gesprekstechniek om de ander te laten zien dat je hem begrijpt en
die hem aanmoedigt om verder te spreken is het herhalen van woorden of stukjes uit zijn zin.
Als iemand bijvoorbeeld zegt: 'Ik ben drie weken op vakantie geweest in Oostenrijk',
Kun je zeggen: 'oh, Oostenrijk'. Je moedigt hem zo aan om over zijn vakantie te spreken.
Ook kun je er het gesprek mee sturen, want als je zou zeggen: 'oh, drie weken' dan vertelt
hij misschien verder waarom hij zo'n lange vakantie had.
Reageren door je houding.
Door je houding laat je de mate van aandacht en betrokkenheid blijken.
Door iets naar voren te leunen, in de richting van de spreker, geef je blijk van interesse.
Het is daarbij belangrijk ook te letten op de stand van je voeten. Als deze naar de spreker
wijzen, dan is het goed, maar wijzen ze de andere kant op, dan lijkt je aandacht
op andere zaken te zijn gericht. Als je voeten van de spreker afgekeerd zijn, is het
erg verleidelijk om je concentratie te laten afdwalen. Probeer het maar eens uit,
bijvoorbeeld op een verjaardagsfeestje. Zet je voeten eens in een andere richting
dan naar de persoon met wie je aan het praten bent. Sowieso is het op deze manier al lastig
praten, want je moet dan je bovenlijf draaien in de tegengestelde richting als
de stand van je voeten. Ditzelfde geldt voor het wegkruisen van je benen wanneer je naast
iemand zit: als je met je
rechterbeen over je linker gekruist zit, kun je makkelijk luisteren naar iemand die
links naast je zit. Kruis je naar de andere kant dan moet je je schouders naar achteren
keren om hem aan te kijken. Dit is alleen strategisch als je liever niet naar de ander luistert.
Het is in dat geval namelijk erg makkelijk om ook je aandacht naar de andere zijde te verplaatsen.
Wat vind je er van?
Door je houding reageer je ook inhoudelijk op het verhaal van de ander.
Je houding geeft aan of je je kunt vinden in hetgeen de ander zegt.
Als je bijvoorbeeld naar achteren leunt met je armen over elkaar kun je erg sceptisch over komen.
Hiermee beïnvloed je ook de manier waarop er tegen je gesproken wordt. De spreker zal hierdoor
op een verdedigende manier gaan praten. Het kruisen van de armen of benen staat bekend als teken van weerstand.
Let hierop als je naar iemand luistert,
want je doet dit snel ongemerkt. Veranderingen in houding geven het duidelijkst je mening weer.
Als je rechtop in een stoel zit met je armen los naast je, en je vouwt ineens je armen over elkaar, dan komt
dit over alsof je het minder met de spreker eens bent, zeker als je daarbij ook fronst en zucht.
Het aannemen van gelijke houding als de spreker, duidt op overeenstemming. Dit wordt ook wel spiegelen
genoemd. Overeenstemming klinkt goed, maar toch moet je opletten dat je niet blindelings alle houdingen
en bewegingen van anderen spiegelt. Een kritische houding met de armen over elkaar of een superieure houding met beide handen in de nek, kun je beter niet spiegelen. Deze
houdingen zijn 'read only'! Ook moet je opletten dat je niet te veel spiegelt. Als dit opvalt bij
de ander, kan deze zich juist erg onprettig gaan voelen.
Het gezicht spreekt boekdelen.
Als de spreker wil weten wat je vindt van zijn verhaal, kijkt hij het eerst
naar je gezicht.
Frons je terwijl je dit leest? Sommige mensen zijn gewoontefronsers
en hebben zelf niet eens in de gaten dat ze fronsen. Ze moeten met hun hand aan hun voorhoofd
voelen of deze zich in een plooi gevouwen heeft. Het klinkt gek, maar het voelen aan je
voorhoofd is een goede manier om jezelf deze ongemerkte gewoonte af te leren. Andere trekjes
die sommige mensen laten zien, is het knijpen met de ogen en het samenpersen van lippen.
Als je deze trekjes bij jezelf herkent, kun je ook die maar beter afleren. Ze komen namelijk
weinig positief over bij anderen.
De spieren van je gezicht kunnen je helpen bij het sturen van het gesprek. Met een frons laat je zien
dat je kritisch of verbaasd bent. Het verschil daartussen kan iedereen onbewust herkennen.
Bewust weten we niet dat er dan een verschil is te zien in de plooien van ons voorhoofd. Oefen
maar eens voor de spiegel om te zien hoe je over komt. Door het opensperren van de ogen en omhoog trekken van de wenkbrauwen
kunnen we ook verbazing laten blijken. Deze is echter van een ander type. De eerste (met frons)
is kritische verbazing en de tweede verwondering. Door het geven van deze tekens met ons gezicht nodigen we de spreker uit
tot het verduidelijken van zijn verhaal.
Glimlach op het juiste moment.
Een glimlach is een goede manier om instemming te laten zien en de ander uit te nodigen
om verder te spreken. Zorg er echter wel voor dat je op het goede moment glimlacht. Als je
de ander toelacht, terwijl hij juist een serieuze toon in zijn verhaal wil brengen, dan is dat
slechte timing. Glimlachen kan een goede manier zijn om het gesprek te sturen maar kan ook juist
een averechts effect te weeg brengen. Je kunt glimlachen als je het er mee eens bent en dan zeggen:
'Leuk dat u dit noemt, zo denk ik er ook over'. Als je echter glimlacht en daarna zegt: 'tja, dat zegt
u nu wel....', dan zit je op het verkeerde spoor. Ook voortdurend glimlachen is niet de bedoeling.
Door zo'n lachebek voelt niemand zich serieus genomen.
Wat doen je handen?
Tijdens spreken hebben de handen een belangrijke rol bij het aanduiden van hetgeen
je zegt. De bewegende handen kunnen de zinnen ook accent geven. Tijdens het luisteren
zijn de handen meestal minder bewegelijk. Hoogstens kunnen ze een keer in de lucht wijzen terwijl
je knikt. Dit is dan een expressieve aanduiding om te zeggen: 'ik begrijp het' of 'dat is zo'.
Een vlak uitgestrekte hand kan gebruikt worden om de ander, desnoods midden in zijn zin, te
onderbreken. Je moet je dan afvragen of dat echt is wat je wilt. Ook als je het niet met hem
eens bent, is het namelijk vaak beter de ander te laten uitspreken. Hij zal dan eerder bereid
zijn om ook jou aan te horen.
Tijdens het luisteren moet je er eens op letten waar je handen zich bevinden. Handen aan het
gezicht geven in het algemeen de indruk van een kritische luisteraar. De meest kenmerkende
houding daarbij is denk ik, die met de duim onder de kin en de wijsvinger gestrekt langs de
wang. Maar ook de hand voor de mond en de hand aan het oor geven zo'n uitstraling.
Spelen met voorwerpen of met je ring geeft indruk van verveling. Het over elkaar vouwen van
je armen vertolkt, zoals al eerder genoemd, weerstand en de handen in de nek superioriteit.
Geen eenduidige betekenis.
Tijdens actief luisteren is het belangrijk om te zien welke boodschappen je
door middel van je lichaamstaal weergeeft. De beschrijving van verschillende
houdingen, gebaren en andere bewegingen kan daarbij van hulp zijn. Toch kan
niet vaak genoeg benadrukt worden dat alleen de combinatie van al deze tekens
betekenis heeft en dat ook lichaamstaal niet op zichzelf staat. We hebben het niet
over pantomimespel. Het is dus ook belangrijk wat iemand er bij zegt. De communicatie
van mensen moet dus als een geheel gezien worden. Geen enkele houding
heeft altijd dezelfde betekenis, maar de combinatie is veelzeggend.
Als iemand fronst, zijn armen over elkaar heeft, zijn benen heeft weggekruist
en ook weinig spreekt, mogen we aannemen dat hij boos is. Los van elkaar hoeven deze tekens
echter niet deze betekenis te hebben. Je kunt ook fronsen vanwege scherp licht, je armen
vouwen vanwege de kou of je benen kruisen omdat je nu eenmaal op die manier lekker zit. Echter, als
lichaamstaal onbewust wordt geïnterpreteerd, worden mensen toch beoordeeld op deze
houdingen, gezichtsuitdrukking en bewegingen. Bewustwording van lichaamstaal betekent dus niet alleen
kennis van de verschillende tekens die we met ons lichaam geven, maar ook kennis van
de betekenissen die mensen misschien ten onrechte geven aan een houding of uitdrukking.
Met kennis hiervan kun je daar rekening mee houden, bijvoorbeeld tijdens het voorbereiden van een
gesprek. Als je vriendelijker kunt
overkomen door met je rug naar de zon te gaan zitten of door de verwarming hoger te
draaien, moet je dit zeker niet laten.
Luisterhouding
Sommige mensen weten niet goed waar ze hun handen moeten laten als ze met iemand in gesprek zijn. Hou jij je armen over elkaar als je luistert,
plaats je je handen op je heupen, of laat je je handen gewoon bungelen? Kijk en vergelijk!
Hoe leren luisteren relaties kan verbeteren
Leren communiceren met de ander: het bepaalt of we eenzaam zijn of niet. Het bepaalt of we de ander kunnen helpen of niet. Het bepaalt ons geluk, onze levensvreugde, onze innerlijke vrede. We mogen rustig stellen dat we een leven lang nodig hebben om te leren luisteren en dat we alle lessen van het leven nodig hebben om onszelf waarachtig uit te leren spreken. In dit boek gaat het over die levenslessen en over de inzichten die ons behulpzaam kunnen zijn bij onze groei in communicatie. Er zijn tien oude, verrassend moderne wetten die de basis zijn van ons vermogen tot communicatie. Luister alsjeblieft! gaat over de vraag hoe we die wetten kunnen toepassen en hoe we duidelijker, directer en eerlijker kunnen communiceren.
Boek bestellen
|
Luister alsjeblieft
Hans Stolp & Harm Wagenmakers
Uitgeverij Ankh-Hermes
ISBN13: 9789020284522
|
Gerelateerde onderwerpen:
Luisteren met aandacht
Wat is uw luistervoorkeur?
Leer actief te luisteren
Zo kunt u namen onthouden
Anticiperen bij beperkte informatie
Stel de juiste vragen
tekst: Frank van Marwijk.
© Bodycom Lichaamscommunicatie
Lichaamstaal bij baby's
Kan een baby praten? Ontdek dit en nog veel meer in het succesvolle boek Lichaamstaal bij baby's van Frank van Marwijk. In dit boek staat de communicatie tussen ouder en baby centraal. Het boek biedt boeiende informatie aan ouders met baby's en aan iedereen die beroepsmatig met baby's te maken heeft. Ook leuk als kraamcadeautje.
Meer informatie
Hoofdstukindeling
Online bestellen
Informatie
Indien u belangstelling heeft voor een presentatie over lichaamstaal en/of actief luisteren binnen uw bedrijf of
vereniging dan geven wij hierover graag meer informatie.
|
Boeken op onderwerp:
luisteren
actief luisteren
gespreksvoering
motivatie
feedback
overleg
onderhandelen
solliciteren
complimenten
emotie
lichaamstaal
relativeren
mensenkennis
psychologie
|