Home
Basis
Uiting
Praktijk
Manager
Workshops
Boeken
Overzicht managementartikelen
|
|
Lees alles over lichaamstaal in het boek van lichaamstaalexpert
Frank van Marwijk
|
Bestel het boek LICHAAMSTAAL bij bol.com of Managementboek.nl
Het vertragend gevecht op het werk
Medewerkers die aversie hebben tegen bepaalde ontwikkelingen laten dat niet altijd merken. Ze menen misschien dat het zinloos is om strijd te voeren tegen de veranderingen of achten openlijke weerstand niet passend bij hun functie. Soms blijft actief verzet afwezig omdat het moment voor democratie al gepasseerd is. Sommige medewerkers laten het er echter toch niet bij zitten en voeren een vertragend gevecht om de plannen alsnog te traineren.
Het vertragend gevecht
Militairen hanteren drie strategieën om tegenstand te bieden aan een potentiële vijand: de aanval, de verdediging en het vertragend gevecht. De aanval wordt toegepast om de vijand te verzwakken door hem zoveel mogelijk schade toe te dienen. Bij de verdediging is het de bedoeling een bepaald gebied te behouden en beschermen. Bij het vertragend gevecht trachten de legereenheden weerstand te bieden door de opmars van de vijand zo veel mogelijk te hinderen.
Weerstand in het bedrijfsleven
In het bedrijfsleven worden soortgelijke gevechtsvormen toegepast door medewerkers die zich willen verzetten tegen bepaalde veranderingen. Sommige medewerkers gaan openlijk de strijd aan als iets hen niet zint. Anderen stellen zich liever verdedigend op om te behouden wat ze op dit moment hebben. Daarnaast wordt ook het vertragend gevecht in verschillende vormen op de werkvloer toegepast.
Ervoor zorgen dat het project mislukt
Het komt vaak voor dat medewerkers het niet eens zijn met plannen voor verandering. Veranderingen kunnen soms de zekerheden van medewerkers aantasten. Het kan betekenen dat de medewerkers ander werk moeten gaan doen of moeten samenwerken met andere collega’s. Dit ziet niet iedereen zitten. Toch is het in dergelijke gevallen niet altijd even slim om zich openlijk te verzetten of de strijd hierover aan te gaan.
Vaak komt het voor dat medewerkers het met de plannen niet eens zijn, maar dat zij zich daar toch niet (meer) over uitlaten. Als de plannen in een vergevorderd stadium zijn en de fase van besluitvorming gepasseerd is, is openlijke weerstand zinloos. Soms hebben medewerkers al concessies gedaan waar niet gemakkelijk meer op terug te komen is. De enige manier om er nu nog voor te zorgen dat de plannen van de baan gaan, is ervoor te zorgen dat het project mislukt. Om dat doel te bereiken voeren medewerkers soms een vertragend gevecht.
De processen vertragen
Als medewerkers een vertragend gevecht voeren, bieden ze geen ruchtbare strijd of openlijke weerstand. Aan de buitenkant lijkt het alsof ze zich conformeren met de opdrachten die ze krijgen. Het is zelfs mogelijk dat de medewerkers zich er positief over uitlaten om het vertragend gevecht dat ze voeren te camoufleren. Tegelijkertijd zullen ze er in de uitvoering van hun werk voor zorgen dat het project niet van de grond komt. Ze zorgen opzettelijk voor ruis en vertraging en hopen erop dat het project hierdoor uiteindelijk alsnog afgeblazen wordt. Medewerkers gebruiken verschillende manieren om het vertragend gevecht te voeren. Hieronder volgen acht voorbeelden.
1. Slechte informatieoverdracht
Om projecten te laten slagen is goede informatieoverdracht belangrijk. Een manier om ervoor te zorgen dat processen vertragen is gebrekkige interne communicatie. Hiertoe wordt informatie soms slecht of onhandig overgedragen. Belangrijke mailtjes worden bijvoorbeeld pas aan het eind van de dag of de week verstuurd, waardoor de ontvangende collega een opdracht niet meteen kan verwerken. Vaak verloopt de communicatie indirect waarbij onnodig gebruik gemaakt wordt van tussenpersonen die de informatie moeten doorgeven. Belangrijke gegevens die iemand nodig heeft om zijn werk te kunnen doen bereiken hem daardoor niet, onvolledig of veel te laat. Door informatie op de verkeerde plek te doen belanden, kan opzettelijk ruis worden veroorzaakt.
2. Informatie negeren
Een andere manier om ervoor te zorgen dat de processen ernstige vertraging oplopen is het aanwenden van Oost-Indische doofheid. Je kunt blijven doen wat je altijd al deed zolang je voorwendt iets niet gehoord of begrepen te hebben. Zo kan iemand bijvoorbeeld op de valreep nog een grote bestelling de deur uit doen. Daardoor is het bedrijf genoodzaakt nog een tijd met het oude product te blijven werken. Daarmee kan deze persoon de voortgang danig traineren.
3. Rekken trekken
Een geweldige uitvoerder van het vertragend gevecht is mijn zoontje van drie. Hij verstaat uitstekend de kunst om, door te treuzelen, de gang naar bed tot het uiterste te vertragen. Eerst nog even dit, dan nog even dat: ‘Mag ik nog een glaasje water?’ ‘Ik moet plassen!’, ‘Ik heb een vieze neus!’ ‘Waar is mijn knuffel?’... Werknemers kunnen er op dezelfde manier voor zorgen dat dingen niet opschieten door te dralen en zaken uit te stellen. Hiertoe houden ze zich soms lange tijd bezig met bijzaken en details in plaats van met hoofdzaken. Vooral tijdens vergaderingen is het populair om lange tijd uit te wijden over onbelangrijke agendapunten en niet ter zaken doende onderwerpen. Managers (die voeren soms ook vertragende gevechten) stellen hun agenda soms zo samen dat essentiële onderwerpen niet of nauwelijks aan bod komen.
4. Inefficiënt werken
Efficiëntie geeft overzicht en tijdswinst. En dat is precies wat de medewerker die een vertragend gevecht voert niet beoogt. Op het moment dat hij een project niet steunt, valt hij op door zijn inefficiënte werkwijze. Hij doet dingen maar half. Hij springt van de hak op de tak. Hij doet overbodige dingen en laat belangrijke dingen na. De printer ligt bijvoorbeeld regelmatig vol met papieren die hij wel uitprint, maar vervolgens nooit meer ophaalt. Hij is ijverig aan de slag met zaken die hij gemakkelijk zou kunnen delegeren. Zijn manier van archiveren is soms ook bijzonder: zijn papieren liggen onoverzichtelijk verspreid over zijn bureau of zijn onvindbaar opgeborgen. Hij heeft er duidelijk geen belang bij om orde in zijn chaos te scheppen.
5. Hard werken of doen alsof
Een andere manier om processen te vertragen is ervoor te zorgen dat je niet toekomt aan het werk dat daarvoor nodig is. Door hard te werken, of in ieder geval te doen alsof, kan iemand laten blijken dat hij er geen werk meer bij kan hebben. Als iedereen maar druk, druk, druk is, blijft er niet eens tijd over om na te denken over wat er anders kan, laat staan daar uitvoering aan te geven. Als deze werkswijze u aanstaat: Eerder schreef ik: Tien beproefde methoden om te tonen dat u het druk heeft.
6. Stoken en opruien
Medewerkers voeren het vertragend gevecht tegen veranderingsprocessen liever niet openlijk omdat hen anders wordt verweten dat ze belangrijke ontwikkelingen tegenwerken. Dit weerhoudt hen er echter niet van om veelvuldig te klagen en stoken bij collega’s. Dit uit zich in negatieve uitlatingen over het veranderingsproces, roddel (van het kwade soort) en ironie. Hoe meer tegenstand er is tegen de veranderingen, hoe beter hen dat is. Het zou geweldig zijn als de medewerker zijn collega’s zou kunnen overhalen om alsnog tegen de nieuwe plannen in verweer te gaan.
7. Fouten laten voortbestaan
Bij elk project gaan wel eens dingen fout. Evaluatie en bijsturing zorgen er dan voor dat een en ander verbetert. Mensen die een vertragend gevecht voeren, negeren juist de fouten. Alles wat fout gaat helpt hen immers in hun strijd: ‘Zie je nou wel! Ik zei toch al dat het geen goed plan was...!’. Door niet te evalueren blijven fouten bestaan. Bovendien lukt het hen daardoor beter hun vertragend gevecht te voeren. Zolang er niet over gesproken wordt, krijgt het geen aandacht. Pas op het moment dat de hoeveelheid fouten een kritische grens is gepasseerd, zal deze medewerker opstaan. Niet om de fouten te herstellen, maar om het hele project opnieuw ter discussie te stellen.
8. Onbereikbaar zijn
Medewerkers die ontwikkelingen willen vertragen, doen er hun best voor om belangrijke informatie te missen. Hiertoe verschijnen ze vaak niet op belangrijke vergaderingen - om schijnbaar plausibele redenen. Ze zijn vaak de deur uit of in ieder geval onvindbaar. Hun telefoon staat uit of wordt niet beantwoord. Op cruciale momenten melden zij zich ziek. Sommige mensen verstaan overigens geweldig de kunst zich onzichtbaar te maken terwijl ze gewoon aanwezig zijn.
tekst: Frank van Marwijk.
© Bodycom Lichaamscommunicatie
Lichaamstaal bij baby's
Kan een baby praten? Ontdek dit en nog veel meer in het succesvolle boek Lichaamstaal bij baby's van Frank van Marwijk. In dit boek staat de communicatie tussen ouder en baby centraal. Het boek biedt boeiende informatie aan ouders met baby's en aan iedereen die beroepsmatig met baby's te maken heeft. Ook leuk als kraamcadeautje.
Meer informatie
Hoofdstukindeling
Online bestellen
Overzicht artikelen voor managers I
Homepage lichaamstaal
Informatie
Indien u belangstelling heeft voor een presentatie over lichaamstaal binnen uw bedrijf of
vereniging dan geven wij hierover graag meer informatie.
|
Boeken op onderwerp:
lichaamstaal
relativeren
communicatie
management
emotie
mensenkennis
coachen
zakelijk flirten
onderhandelen
|