Home
Basis
Uiting
Praktijk
Manager
Workshops
Boeken
Overzicht
managementartikelen
 
|
 |
Lees alles over lichaamstaal in
het boek van lichaamstaalexpert
Frank van Marwijk
 |
Bestel het boek LICHAAMSTAAL bij
bol.com of Managementboek.nl
Wat is het evenwicht in uw werk- en privéleven?
Waar doet u het eigenlijk allemaal voor....?
Hoe belangrijk is uw werk in uw leven? Bent u altijd beschikbaar voor uw werk? Zet u alles aan de kant als het om uw werk gaat? Eerder schreef ik al eens over zingeving voor managers. Sommige managers zien het succes op hun werk als een investering voor een zorgeloos leven, maar gaan er tegelijkertijd zodanig in op dat alles er voor wijkt. Ze maken lange dagen en zelfs tijdens de vakantie gaat de laptop mee en blijven ze bereikbaar. In dit artikel denk ik met u mee als het gaat om de vraag: ‘waar doe ik het allemaal voor?’. Werk en privé zijn belangrijk en hebben elk hun waarde. Zeker als u kinderen hebt, is het goed om te beseffen dat de tijd snel gaat en dat zij u ook nodig hebben. Het is de kunst om een en ander in verhouding te zien. Welke prioriteiten stelt u?
Bereikbaar in de vakantie
De vakantietijd is weer voorbij. Misschien hebt u de laatste weken, samen met uw gezin, liggend aan een Spaans strand doorgebracht, hebt u gewandeld door de Oostenrijkse bergen of hebt u pittoreske dorpjes in Italië bezocht. Het kan ook zijn dat u op de fiets hebt genoten van de weidse uitzichten van onze eigen Nederlandse polders of dat u met uw kinderen regelmatig het zwembad hebt bezocht. Hoe dan ook, u kon uw werk volledig uit uw hoofd zetten en u geheel wijden aan ontspanning.
Maar was dat wel helemaal zo? Veel managers vinden het lastig om de verantwoordelijkheid op het werk totaal los te laten, zich volledig te ontspannen en zich helemaal te richten op hun gezin. Sommige managers houden in hun vakantie contact met hun werk via hun mobiel of nemen zelfs hun laptop mee zodat ze hun werkmail kunnen blijven bekijken. Deze managers willen ook bereikbaar zijn als zich problemen voordoen. Ze staan altijd klaar voor hun werk en zullen er te allen tijde van alles aan doen om problemen op te lossen, deadlines te behalen of klanten tevreden te stellen.
Het werk gaat voor!
Het bovenstaande fenomeen doet zich niet alleen voor in de vakantie. Voor sommige managers is het werk zo belangrijk, dat ze er vrijwillig een deel van hun privéleven voor opofferen. Ze handelen vanuit een drang naar perfectie en controle. Deze managers hebben het gevoel dat ze onmisbaar zijn op het werk. Ze maken lange dagen en nemen vaak werk mee naar huis. Regelmatig zijn ze ook ’s avonds en het weekend nog aan de slag. Veel last hoeven ze daar zelf overigens niet van te hebben. Ze voelen zich verantwoordelijk en gedragen zich daarnaar. Uiteindelijk draagt hun inzet bij aan de resultaten op het werk, de klanttevredenheid en de positieve feedback die ze ontvangen. Ze hebben er echter niet altijd oog voor dat de mensen in hun privéleven, zoals partner en kinderen, deze gedrevenheid misschien minder waarderen. Als je de managers ernaar vraagt, zullen ze misschien zelfs beweren dat ze dit alles juist doen voor hun gezin. Hun werkethiek zorgt immers voor het behoud van een goede baan en een goed inkomen zodat ze nu en later zorgeloos kunnen leven.
Zakelijk en privé in verhouding
Er is natuurlijk niets mis met een enthousiaste werkhouding waarbij het uw doel is de beste resultaten te bereiken. Er is ook niets verkeerd aan een stukje gedrevenheid of fanatisme daarin. Daarmee krijgt u veel voor elkaar. Toch is het goed om er af en toe eens bij stil te staan waar u het allemaal voor doet en u af te vragen hoe uw zakelijke en privéleven tot elkaar in verhouding staan. Werkt u voor een goed leven of leeft u voor goed werk? Hoe verdeelt u uw tijd tussen werk en privé? En waar bent u eigenlijk het meest onmisbaar, op uw werk of thuis?
Het antwoord op de laatste vraag is pakkend beschreven in het boek: How to succeed as a parent, van Steve Shalke die zich daarbij richt op werkende ouders. Hij schrijft: ‘Hoe belangrijk u ook denkt dat u bent op uw werk, iemand anders kan, en zal uiteindelijk uw plaats innemen. Het is pijnlijk om het toe te geven, maar u bent niet onvervangbaar. Behalve thuis, waar er geen vervanging voor u is. U bent de enige vader of moeder die uw kinderen hebben. Uw kinderen willen dat u er bent en hebben het ook nodig dat u er bent. En hoewel er wel eens een schermutseling in het gezin is, houden ze onvoorwaardelijk van u. Ze willen ook dat u van hen houdt en ze zijn over het algemeen zeer vergevingsgezind met betrekking tot uw eerdere fouten. Ze zullen u niet verwijten wat er gisteren is gebeurd als het vandaag leuk en gezellig is. Zorg dat u er voor ze bent!’
Ik doe dit voor jullie!
Als voorbeeld beschrijft Shalke het verhaal van Chris. Chris was een manager die het als zijn belangrijkste taak zag om ‘het spek thuis te brengen’. En terwijl hij veel van zijn kinderen hield was dit voor hem een goede reden om zoveel mogelijk tijd op kantoor door te brengen. Het probleem was dat wanneer hij uiteindelijk thuis was, hij - vaker dan niet - in beslag werd genomen door urgent papierwerk van kantoor. De manier waarop hij zelf naar dit aspect keek, was dat hij door zijn harde werken zijn gezin een stabiel thuis kon geven en alle dingen mogelijk kon maken die hij als jongen zelf nooit had gehad. Op een dag stelde hij zich voor dat wanneer hij hard genoeg zou werken, hij vroeg met pensioen zou kunnen gaan en dat hij zou kunnen oogsten van waarin hij had geïnvesteerd. Hij zou dan genoeg tijd hebben om door te brengen met zijn vrouw en kinderen, wetende dat hun toekomst verzekerd was. Dus telkens als zijn vrouw en kinderen klaagden dat hij er niet was en aangaven het prettig te vinden dat hij meer bij hun zou zijn, herinnerde hij hen: ‘Ik doe dit voor jullie!’.
In de steek gelaten
Zover als hij kon zien had zijn vrouw, Diane, alles wat zij maar zou wensen. Maar voor Diane was Chris - de man met wie ze getrouwd was en met wie ze haar leven wilde delen - er nooit om zich met hun te vermaken of om te praten over de dingen die echt belangrijk voor haar waren. Ze hield van hem, maar ze voelde zich in de steek gelaten. In het begin nam ze het hem voortdurend kwalijk dat hij zoveel tijd spendeerde aan zijn werk, maar Diane leerde al snel dat ze zich beter emotioneel van Chris kon losmaken als ze het wilde volhouden. Ze stortte zichzelf volledig in haar rol van full-time moeder en langzaamaan bouwde ze haar eigen cirkel van vrienden op. Het bezig zijn hielp haar om haar gevoel van eenzaamheid te bedekken. En daarna, toen de kinderen opgegroeid waren en meer onafhankelijk werden, besloot ze om zich bezig te houden met vrijwilligerswerk voor een plaatselijke liefdadigheidsorganisatie. Ze was goed in wat ze deed, populair en veelgevraagd.
Vervreemd van elkaar
Uiteindelijk, toen hij vijftig was, nam Chris zijn vervroegde pensioen. Hij had een comfortabel pensioen en zag uit naar het genieten van het leven met zijn familie... om te ontdekken dat ze er niet meer waren. Zijn kinderen hadden het huis inmiddels verlaten en leefden hun leven elders. En als ze op bezoek kwamen vond hij het moeilijk om met ze te praten. De kinderen wisten ook niet goed waar ze het met hun vader over moesten hebben. Ze leken zo weinig gemeenschappelijks met elkaar te delen dat de onderwerpen om over te praten snel op waren. En Diane, die ooit alle tijd van de wereld voor hem had, was nu afstandelijk, steeds de deur uit, altijd met iets bezig en altijd door iets in beslag genomen. Dit was niet de vrouw waarmee hij getrouwd was. Ze was een complete vreemdeling. Chris voelde zich eenzaam. Was dit werkelijk waar hij zo lang en zo hard voor had gewerkt?
Wat is het meest belangrijk?
Dit verhaal greep mij aan toen ik het las. Als je kinderen hebt, gaat de tijd die je met elkaar hebt ongelofelijk snel voorbij. Daarvan hebben we niet altijd besef op het moment dat we er middenin zitten. Het is goed om daarbij stil te staan. Als we bezig zijn met ons werk roepen we vaak dat we niet gestoord willen worden. De tijd voor plezier komt later. Het werk moet eerst af. Dat klinkt logisch. Maar als er zich op dat latere moment nog meer werk aandient voelt het opnieuw vanzelfsprekend om de ‘minder belangrijke dingen’ weer op te schuiven. En zo vullen we ons leven met ‘belangrijke’ zaken die misschien niet altijd ‘zo belangrijk’ zijn of prioriteit hebben.
Het nieuwe timemanagement
De werkomgeving biedt ons vele tools en middelen om het werk sneller en effectiever te laten verlopen. Zo zijn er snellere computers, machines en communicatiemiddelen beschikbaar. Ook onze denk- en werkwijzen zijn aangepast. Met behulp van evidence based technieken zoals timemanagement en lean werken we steeds efficiënter. Als we sneller en beter werken, is er dus minder werk en meer tijd over, zou je zeggen. Toch is dat niet waar. Er is altijd werk om de gaten op te vullen. We doen dus niet ‘meer in minder tijd’, maar alleen ‘meer in dezelfde tijd’. Timemanagement en lean kunnen u veel tijd besparen, maar het is goed om te beseffen dat we die tijdwinst niet per se opnieuw hoeven te investeren in nieuwe taken op het werk. Tijdwinst zou ook: ‘meer tijd voor jezelf, je gezin en je vrienden’ kunnen betekenen. Eerder schreef ik voor deze site al: Een andere kijk op time management: neem de tijd. Aan de manier waarop u uw tijd ergens aan besteedt en de aandacht die u geeft, wordt uw belangstelling afgelezen. Dat geldt zowel voor de belangstelling die u toont voor uw werk, als de belangstelling voor de mensen om u heen.
Wat is er belangrijker dan dat?
Dit laatste werd illustratief neergezet in de film Big. In deze film spreekt de dertienjarige jongen Josh (gespeeld door Tom Hanks) bij een wensmachine op de kermis zijn wens uit dat hij volwassen wil zijn. De volgende dag wordt hij wakker in het lichaam van een dertigjarige. Hij denkt echter nog steeds als een kind en deze manier van naar dingen kijken maakt indruk op zijn baas in de speelgoedzaak waar hij is gaan werken. Josh weet als de beste waar kinderen naar kijken als het gaat om speelgoed. Hij wordt gepromoveerd en krijgt de taak om nieuw speelgoed te testen en aan te passen. De verwachtingen zijn hoog en langzaam raakt hij zo betrokken bij de ontwikkeling van een nieuwe partij speelgoed dat hij geen tijd meer vindt om zijn beste vriend Billy te zien. Uiteindelijk stormt Billy zijn kantoor binnen en onderbreekt een zakengesprek. ‘Dat was belangrijk’ schreeuwt Josh dan, waarop Billy antwoordt: ‘Ja? Nou, ik ben je beste vriend. Wat is belangrijker dan dat?’.
tekst: Frank van Marwijk.
© Bodycom Lichaamscommunicatie
Meer over dit onderwerp
Zingeving voor managers
Welke prioriteiten stelt u?
Hoe mobiel wilt u zijn?
Een andere kijk op time management: neem de tijd!
Succesvolle resultaten met weinig inzet
De kunst van het relativeren
Meer over relativeren vind je op de website: www.relativeren.nl
Bekijk hier een overzicht van de artikelen van Frank van Marwijk
 Lichaamstaal bij baby's
Kan een baby praten? Ontdek dit en nog veel meer in het succesvolle boek Lichaamstaal bij baby's van Frank van Marwijk. In dit boek staat de communicatie tussen ouder en baby centraal. Het boek biedt boeiende informatie aan ouders met baby's en aan iedereen die beroepsmatig met baby's te maken heeft. Ook leuk als kraamcadeautje.
Meer informatie
Hoofdstukindeling
Online bestellen
Overzicht artikelen voor managers I
Homepage lichaamstaal
Informatie
Indien u belangstelling heeft voor een presentatie over lichaamstaal binnen uw bedrijf of
vereniging dan geven wij hierover graag meer informatie.
|
Boeken op onderwerp:
lichaamstaal
relativeren
communicatie
management
emotie
mensenkennis
coachen
zakelijk flirten
onderhandelen
|
Bestellen via Managementboek
Bodycom Lichaamscommunicatie