Home
Groeten
Luisteren
Contact maken
Baby's
Stress
Waarheid
Eerlijkheid
Waardering
Manipuleren
NLP
Liefde
Dating
Flirten
Sollicitatie
Verkoop
Toespraak
Presentatie
Vergaderen
Pengebruik
Roken
Aanspraak
Assertiviteit
Ruzie
Agressie
Macht
Man/vrouw
Samen in bed
Kinderen
Op school
Onderwijs
Op kantoor
Sport
Spiegelen
Gedachtenlezen?
Dieren
|
|
Lees alles over lichaamstaal in het boek van lichaamstaalexpert
Frank van Marwijk
|
Bestel het boek LICHAAMSTAAL bij bol.com of Managementboek.nl
Spiegelen
Een levende spiegel
Heb je er wel eens opgelet hoe mensen op elkaar reageren als ze het tijdens een gesprek
geheel met elkaar eens zijn? Deze mensen zullen elkaar aanvullen en veel knikken. Maar
behalve dit is er nog iets anders waaraan je hun overeenstemming kunt zien. Deze mensen,
die qua gedachten op elkaar zijn afgestemd, nemen in veel gevallen automatisch elkaars
houding en manier van doen over: de een houdt zijn hand aan zijn wang; de ander doet het
ook.
De een wrijft in zijn nek; de ander doet dat op gelijke wijze. De een leunt naar
voren en de ander volgt hem in deze beweging. Op deze manier zeggen ze tegen elkaar:
"ik begrijp je; ik voel je helemaal aan; ik ben het geheel met je eens!" Beiden zullen
het gesprek dat ze voeren als prettig ervaren. Het kopiëren van houding en bewegingen
zal tot het einde van het gesprek voortduren; pas dan wordt dit patroon doorbroken.
Het aannemen van een gelijke houding bij een gesprek tussen twee mensen is een natuurlijk
patroon dat gewoonlijk onbewust verloopt. Hoewel de gesprekspartners niet beseffen dat ze
elkaars bewegingen volgen, voelen ze wel aan dat het klikt of dat ze op gelijke
gedachtengolf zitten. Overigens kun je bij een groepsgesprek zoals een vergadering iets
soortgelijks
waarnemen. De mensen die het met een spreker eens zijn kopiëren zijn houding; de
anderen doen dat niet. Ook dit verloopt onbewust en ook hier wordt wel aangevoeld met wie
men onderlinge afstemming heeft en met wie niet.
De kunst van het spiegelen
Als je iemand zijn houding en bewegingen nadoet, ervaart de ander dus overeenstemming.
Hij voelt dat je met hem op één lijn zit en ook dat je hem aardig vindt. Het gevolg daarvan
is dat hij jou ook aardig zal vinden. Nu je weet dat een ander het als positief ervaart als
jij zijn houding en bewegingspatroon kopieert, kun je het ook bewust toepassen: steun op
dezelfde manier op je arm als de ander dat doet; en strek je rug op gelijke wijze. En als
het je lukt om ook je mimiek, je ademhaling en de snelheid van oogknipperen op die van de
ander af te stemmen, dan heb je het helemaal gemaakt. "Dat klinkt simpel"- denk je
misschien - "maar wat nu als de ander merkt dat ik hem nadoe?!" Als de ander het zou
merken, zou het
inderdaad niet werken. Toch heeft de ander dat zelden in de gaten omdat, zoals gezegd, het
aannemen van gelijke houding en bewegingen een natuurlijk iets is, dat mensen spontaan doen
als ze qua ideeën overeenstemmen en als persoon goed met elkaar overweg kunnen.
Vreemde houdingen
Mensen kunnen zelfs behoorlijk vreemde houdingen aannemen en merken dan nog steeds niet
dat hun gesprekspartner dat (meestal onbewust) spiegelt. Soms zie je wel eens mensen in
dit soort rare houdingen staan als ze met elkaar spreken. Let er maar eens op! Je ziet
dan
bijvoorbeeld iemand staan, steunend met zijn elleboog in zijn hand en een ander die ook
zo staat. Je ziet iemand zitten die zijn oorlel of zijn neus vasthoudt en een ander die
dat eveneens doet. Of je ziet twee mensen die tegelijkertijd aan hun schouder krabben.
Hebben ze allebei jeuk?
Er bestaan trouwens wel uitzonderingen! Een journalist van een tijdschrift, die ik had
verteld over het bovenstaande, stuurde mij een concept van een artikel dat hij voor zijn
blad had geschreven. Daarin schreef hij: " Je kunt nóg zo'n gekke houding bedenken die
iemand aanneemt; als je hem nadoet, merkt hij dat niet. Iemand houdt bijvoorbeeld zijn
vinger in zijn oor...". Hierop heb ik toch laten weten dat dit niet geheel het goede
voorbeeld was. Als je iemand zou nadoen die met zijn vinger in zijn oor staat, accentueer
je deze vreemde houding waardoor hij het juist wel zou merken. De journalist heeft het
op mijn advies veranderd in ...bij zijn oor... en dan klopt het weer wel. Te overdreven
alles spiegelen wat iemand doet werkt trouwens ook averechts. Dit is iets waar sommige
verkopers zich nog wel eens schuldig aan maken. Ze hebben in hun opleiding geleerd dat
spiegelen een goede techniek is om de klant een gevoel van veiligheid en vertrouwdheid
te geven en passen dit gretig toe. Ze apen werkelijk alles na
wat de klant doet. Als de klant gaat verzitten doen zij dit ook; als de klant aan zijn
mond wrijft volgt de verkoper. Elk beweginkje met het hoofd wordt nagedaan en als de
klant verkouden is, houdt de verkoper bij wijze van spreken zijn zakdoek ook paraat.
Het mag duidelijk zijn dat dit niet helemaal goed is. De klant kan zich er behoorlijk
opgelaten door voelen. Simultaan volgen van elke beweging van de klant is dus niet
raadzaam. Toch kan deze verkoper er voor zorgen dat de klant zijn kopieergedrag veel
minder
bemerkt. Hiervoor zou hij verschillende manieren van spiegelen kunnen afwisselen.
Vormen van spiegelen
Je kunt op de volgende manieren spiegelen:
Direct spiegelen
Hier voer je de houdingen en bewegingen spiegelbeeldig uit. Een linkerhand in iemands
nek wordt door de ander nagedaan met zijn rechterhand in zijn nek. Deze techniek is
vooral prettig in de positie waarin je tegenover je gesprekspartner zit. Het lijkt
hierbij net of de ander letterlijk in de spiegel kijkt. Hij of zij zal niet zo snel
merken dat je hem nadoet. Toch is het hierbij aan te raden om het rustig op te bouwen.
Begin er niet meteen mee aan het begin van een contact maar pas als het gesprek al een
natuurlijke vertrouwelijkheid heeft gekregen.
Nabootsen
Bij nabootsen doe je precies wat de ander doet. Heeft de ander zijn rechterbeen over
zijn linkerbeen gekruist dan kruis jij ook je rechterbeen over je linker. Beweegt hij
zijn rechter arm, dan beweeg jij ook je rechter arm. Draait hij zijn hoofd naar links,
dan kijk jij ook naar links. Neemt hij een slok van zijn koffie, dan doe jij dat ook.
Als twee mensen naast elkaar zitten die elkaar nabootsen, zie je ze exact hetzelfde doen.
Als ze tegenover elkaar zitten is het niet spiegelbeeldig. Om deze reden valt nabootsen
vaak nog minder op dan spiegelen. Als je over je rechterwang wrijft en iemand tegenover je
wrijft ook over zijn rechterwang, lijkt het minder dat hij je nadoet dan wanneer hij over
zijn linkerwang zou wrijven. Dan is het namelijk alsof je in de spiegel kijkt.
Uitgesteld spiegelen
Als je dezelfde houding aanneemt als je gesprekspartner zal hij dat meestal niet merken.
Als hij gaat verzitten en een andere houding aanneemt, kun jij volgen. Lastiger is het met
gebaren. Gebaren hebben vaak direct verband met hetgeen iemand zegt. Een collega zegt
bijvoorbeeld dat hij zich zorgen maakt over hetgeen zich onlangs op de afdeling heeft
afgespeeld en wrijft daarbij in zijn nek. Het kan vreemd overkomen als jij tegelijkertijd
ook in je nek wrijft. Wat je wel kan doen is het volgende: je laat je collega uitspreken
en als jij het woord overneemt, wrijf je in je nek en zegt: "Ik kan me zeker goed
voorstellen dat je je zorgen maakt over wat er zich op de afdeling afspeelt..." Hier
spiegel je wel, maar op een later tijdstip. Uitgesteld spiegelen is nadoen van een bepaalde
houding of beweging, maar iets later: je partner slaakt een zucht en iets daarna doe jij
dat ook; een hoogleraar op de
universiteit maakt een handgebaar bij het uitspreken van zijn mening en bij het antwoorden
gebruik je hetzelfde gebaar. Uitgesteld spiegelen is een goede techniek die je kunt
gebruiken bij actief luisteren. Je herhaalt iemands woorden om blijk te geven dat je hem
verstaan hebt en je gebruikt dezelfde bewegingen om te laten zien dat je ook de
gevoelslading hebt begrepen.
Overlangs spiegelen
Eigenlijk spiegel je hierbij helemaal niet, maar laat je alleen een bewegingspatroon
zien die dezelfde gevoelslading dekt. Bijvoorbeeld een patiënt gaat naar achteren
zitten en kruist zijn benen. De arts zucht: "ik begrijp hoe u zich voelt" en gaat ook
naar achteren gaat zitten maar kruist daarbij zijn armen. Het kruisen van de armen van
de patiënt en het kruisen van de benen van de arts dekken dezelfde gevoelslading.
Hierdoor zal de patiënt zich beter begrepen voelen. Als een klant hartelijk lacht en de
verkoper als reactie glimlacht, sluit dit toch aan op het gevoel van de klant. Jouw
leidinggevende wrijft bezorgd in zijn nek; jij fronst en brengt je hand naar je wang.
Doordat je hierbij niet precies de houdingen en bewegingen van de ander nabootst is deze
manier van spiegelen minder opvallend dan alle bovengenoemde. Toch kun je hiermee wel
overeenstemming bereiken.
Half spiegelen
Door te spiegelen bereik je afstemming met betrekking tot het gevoel van de ander.
Soms wil je dat helemaal niet! Een verkoper die te maken heeft met een weerstandige klant
die
achterover leunt met zijn armen over elkaar, verkoopt weinig als hij deze - negatieve-
houding van zijn klant spiegelt. Hij krijgt dan wel dezelfde (weerstandige) gedachtenlijn,
maar dat is nu net niet wat hij wilde bereiken. Gaat hij daarentegen met open armen,
enthousiast gebarend verder met zijn verhaal, dan bereikt hij geen afstemming. Wat hij
hier zou kunnen doen is half spiegelen. Dit zou je kunnen zien als het tegenovergestelde
van overlangs spiegelen. Bij overlangs spiegelen doe je iets anders waarmee eenzelfde
gevoelslading bereikt. Bij half spiegelen probeer je door een gelijksoortige houding een
andere gevoelslading over te brengen. De bovengenoemde verkoper kan zijn klant het best
benaderen door zijn houding bijna - maar niet geheel - over te nemen. In plaats van zijn
armen te kruisen, legt hij ze losjes op elkaar. Vanuit deze "gesloten", maar toch losse
houding
ondersteunt hij zijn verhaal met handbewegingen. En wat belangrijk is: hij kopieert de
houding van de klant weliswaar gedeeltelijk; de mimiek van de klant doet hij beslist niet na!
Als bij een echtelijke ruzie een van de partners briesend naar voren leunt met de kin
omhoog en beide handen in de zij, zou het averechts werken als de ander dezelfde houding
aanneemt. Als de ander echter een tegenovergestelde houding aanneemt, bijvoorbeeld met
zijn hoofd naar beneden en open handpalmen dan zou dit duiden op onderdanigheid en weinig
assertiviteit. Ook dan is er geen sprake van afstemming. Opnieuw is hier het half-spiegelen
het antwoord. De tweede partner zou bijvoorbeeld een houding kunnen aannemen met een hand
op een heup en de schouders en het hoofd een beetje gekanteld. Op deze manier wordt op een
goede manier afstemming bereikt. De partner toont zich gelijkwaardig, open voor contact en
bereidwillig om te luisteren.
Accentueren
Bij deze vorm van spiegelen doe je de ander ook na, maar nu wel met de bedoeling dat hij
of zij het merkt. Hierbij overdrijf je de houding, gebaren of mimiek en zet als het ware
een karikatuur van de ander neer. Vaak wordt dit in een kortdurend moment gedaan, om de
ander een reflectie te geven van hoe jij hem ziet. Om dit succesvol te gebruiken is het
meestal wel noodzakelijk dat je elkaar kent en ook een bepaalde verstandhouding hebt
opgebouwd. Als accentueren verkeerd wordt toegepast kan het zelfs als kwetsend worden
ervaren.
Voorbeelden van accentueren zijn: een trainer die een slappe vaatdoek nabootst in de
richting van een speler die niet zo actief meedoet of een student die fronst en zijn
onderlip optrekt om een medestudent te wijzen op zijn ochtendhumeur. Het hoeft trouwens
niet altijd negatief te zijn. Een medewerker kan aan een collega die hij in de gang
tegenkomt laten blijken dat hij zijn vrolijke humeur heeft bemerkt door hem wat overdreven
na te doen, bijvoorbeeld door te glimlachen en vrolijk de schouders heen en weer te bewegen. Deze laatste, speelse manier van met elkaar omgaan, komt vaak voor tussen mannen en vrouwen onderling. Er wordt een vorm van sympathie mee uitgedrukt, zoals ik die beschreven heb op de pagina over
flirten
Mismatchen
Dit is eigenlijk het tegenovergestelde van spiegelen. Hierbij probeer je niet af te
stemmen - te matchen - op de ander, maar wil je juist het tegenovergestelde bereiken.
Je spiegelt hier dus niet, maar doet juist precies iets anders. Als je gesprekspartner
naar voren leunt, ga jij naar achteren zitten. Als hij met open handen overtuigend iets
wil vertellen, kruis jij je armen. Als hij je aankijkt, kijk jij de andere kant op.
Mismatchen kan een goede manier zijn om aan iemand, die maar door blijft praten, te
laten weten dat jij het gesprek wel wilt beëindigen.
Spiegelen van mimiek, ademhaling, oogknipperen
Tot nu toe heb ik vooral gesproken over het spiegelen van houding en beweging. Dit is
echter maar een deel van wat je door middel van spiegelen kunt bereiken. Een meester in
het
luisteren weet dat je ook door spiegelen van de mimiek aan de ander kunt laten merken dat
je zijn gevoelsbelevingen kunt volgen. Praat hij over iets zorgelijks, volg dan zijn
gezichtsuitdrukking en kijk ook bezorgd. Spreekt hij over een blijde gebeurtenis, glimlach
dan met hem mee!
Fijne afstemming op de ander kun je bereiken door ook het tempo en de diepte van zijn
ademhaling te volgen. Volg zijn schokkerige ademhaling bij verdriet, zijn korte
ademhalingen bij boosheid en zijn diepe zuchten tijdens een romantische ontmoeting en
hij voelt zich helemaal begrepen.
Tenslotte kun je het tempo waarmee iemand met zijn ogen knippert volgen om fijne
afstemming te bereiken. We knipperen niet alleen om de ogen te beschermen tegen stof en
droge lucht. De oogknipperingen reflecteren ook onze gevoelens en ons denken. Hoe meer er
door ons heen gaat, des te sneller onze wimpers op en neer gaan. Zo is bijvoorbeeld bij
president Bill Clinton vastgesteld dat hij frequenter met zijn ogen knipperde toen hij
sprak tijdens de Lewinsky affaire. Het knipperen van iemands ogen volgt zijn denkpatroon.
Als jouw ogen even snel knipperen als die van je gesprekspartner voel je elkaar goed aan.
Daarbij is het belangrijk te weten dat mensen vaak sneller met hun ogen knipperen als ze
spreken dan wanneer ze luisteren. Overigens is het wel een goede vraag of je het kopiëren
van de
wimperbewegingen van een ander werkelijk zo goed kunt leren beheersen. We zijn het niet zo
gewend ons te concentreren op het oogknipperen van anderen. Zou je dit wel doen, dat
bestaat de kans dat je je niet zo goed meer concentreert op wat je gesprekspartner
eigenlijk zegt.
Sympathie, overeenstemming en macht
Spiegelen heeft vele kanten en als je het beheerst biedt het ook vele mogelijkheden. Kijk
eens om je heen of je bij anderen bemerkt dat ze bijvoorbeeld eenzelfde houding aannemen of
elkaars bewegingen volgen. Als je dit waarneemt kun je er genoegenlijk van uitgaan dat zij
zich daar nauwelijks van bewust zijn. Jij weet nu: deze mensen voelen elkaar aan en
begrijpen elkaar.
Let er vervolgens ook eens op wie er het eerst zijn houding verandert en wie er volgt.
Misschien kun je een patroon herkennen: telkens geeft de een aan, terwijl de ander volgt.
Degene die steeds volgt, uit daarmee niet alleen overeenstemming met de ander, maar geeft
hem ook de leiding in de communicatie. Soms is er in de communicatie tussen twee
personen een voortdurende afwisseling van leiderschap maar soms ook is er een duidelijke
leider. Het patroon van spiegelen van de houdingen en bewegingen geeft je daar inzicht in.
Deze observaties leren jou ook hoe je zelf de leiding in een gesprek over kunt nemen. Je
kunt dit doen door eerst de houding van de ander te spiegelen waardoor je afstemming
bereikt. Daarna neem je geleidelijk een andere houding aan, waarna de ander niet alleen
jouw bewegingspatroon volgt, maar ook open staat voor jouw argumenten.
Voor de zekerheid: let op wat je spiegelt
Bij spiegelen is het belangrijk om in de gaten te houden wat je precies spiegelt. Een
negatieve opstelling kun je beter niet spiegelen omdat je deze dan versterkt. Als je
gesprekspartner een
ongebruikelijke houding aanneemt, bijvoorbeeld het puntje van zijn neus vasthoudt terwijl
hij nadenkt, kun je dit vanwege de opvallendheid beter niet spiegelen. Als je de techniek
van het spiegelen nog niet eerder hebt toegepast kun je je er misschien toch wat
ongemakkelijk bij voelen en het idee hebben dat je gesprekspartner het zal merken.
Om wat meer zekerheid te krijgen en zelf te ervaren dat anderen zich niet bewust zijn van
jouw imitaties, is het goed eerst wat oefenen in je familie of vriendenkring.
tekst: Frank van Marwijk.
© Bodycom Lichaamscommunicatie
Lichaamstaal bij baby's
Kan een baby praten? Ontdek dit en nog veel meer in het succesvolle boek Lichaamstaal bij baby's van Frank van Marwijk. In dit boek staat de communicatie tussen ouder en baby centraal. Het boek biedt boeiende informatie aan ouders met baby's en aan iedereen die beroepsmatig met baby's te maken heeft. Ook leuk als kraamcadeautje.
Meer informatie
Hoofdstukindeling
Online bestellen
Informatie
Indien u belangstelling heeft voor een presentatie over lichaamstaal binnen uw bedrijf of
vereniging dan geven wij hierover graag meer informatie.
|
Boeken op onderwerp:
spiegelen
NLP
gespreksvoering
luisteren
collega's
flirten
solliciteren
lichaamstaal
relativeren
mensenkennis
psychologie
|